W 2014 roku uchwalono nową ustawę o zbiórkach publicznych. Ustawa mocno odformalizowała możliwość prowadzenia zbiórek, jednocześnie jednak wyeliminowała jedną z ich form, jaką była sprzedaż cegiełek.
Sprzedaż cegiełek – rozumiana jako pobieranie symbolicznych opłat za dany towar lub usługę z przeznaczeniem na cele społeczne, najczęściej dobroczynne – regulowana była rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z 2003 r. w sprawie sposobów przeprowadzania zbiórek publicznych oraz zakresu kontroli nad tymi zbiórkami w związku z ustawą z dnia 15 marca 1933 r. o zbiórkach publicznych. Wyeliminowanie takiej sprzedaży w praktyce spowodowało, że organizacje, nawet te prowadzące mocno dobroczynne działania, chcąc generować dochód z przeznaczeniem na pomoc, muszą rejestrować działalność gospodarczą (wyjątek stanowi możliwa sprzedaż przedmiotów darowizny w ramach odpłatnej działalności pożytku publicznego).
Mając świadomość, że również w latach, kiedy sprzedaż „cegiełek” regulowana była rozporządzeniem, była ona – pisząc ogólnie – przedmiotem pewnych wątpliwości, postulujemy konieczność opracowania rozwiązań, które pozwolą na generowanie dochodu w sposób zbliżony do praktykowanej wcześniej sprzedaży „cegiełek”. Obecne regulacje hamują rozwój dobroczynności.
Zapoznaj się z pełną treścią #prosteNGO!
[su_spacer size=”10″]
[su_spacer size=”30″]