Ponad półtora roku temu weszło w życie większość przepisów związanych z nowelizacją ustawy prawo o stowarzyszeniach. Niestety nie do wszystkich stowarzyszeń ta wiedza dotarła.
Od 20 maja 2016 roku obowiązuje art. 11 ust. 4 ustawy prawo o stowarzyszeniach regulujący m.in. kwestię reprezentowania stowarzyszenia w umowach między stowarzyszeniem a członkiem zarządu. W art. 10 ust. 1 pkt 5a ustawa wprost dopuściła możliwość otrzymywania przez członków zarządu wynagrodzenia za czynności wykonywane w związku z pełnioną funkcją. Jednocześnie mechanizmem, który miał zapewnić lepszą ochronę interesów stowarzyszeń był wspomniany art. 11 ust. 4. Artykuł ten wzorowany jest na art. 210 ust. 1 ustawy Kodeks spółek handlowych – W umowie między spółką a członkiem zarządu oraz w sporze z nim spółkę reprezentuje rada nadzorcza lub pełnomocnik powołany uchwałą zgromadzenia wspólników.
Zwracamy tu uwagę na kilka kwestii. Po pierwsze art. 11 ust. 4 ustawy wskazuje – W umowach między stowarzyszeniem a członkiem zarządu oraz w sporach z nim stowarzyszenie reprezentuje członek organu kontroli wewnętrznej wskazany w uchwale tego organu lub pełnomocnik powołany uchwałą walnego zebrania członków (zebrania delegatów). Przepis w takim brzmieniu nie reguluje wyłącznie sytuacji związanej z art. 10 ust 1 pkt 5a dotyczącym możliwości otrzymywania przez członków zarządu wynagrodzenia za czynności wykonywane w związku z pełnioną funkcją. Jest regulacją szerszą. W praktyce dotyczy np. podpisania umowy zlecenia przez stowarzyszenie z psychologiem, który jest jednocześnie wiceprezesem tego stowarzyszenia. Umowa dotyczy świadczenia niezwiązanego z pełnioną funkcją, ale podpisana musi być zgodnie z art. 11 ust. 4.
Po drugie – sytuacja dotyczy nie tylko umów odpłatnych, ale i umów wolontariackich. Odpłatność bądź jej brak nie ma wpływu na stosowanie przepisu.
Po trzecie wreszcie – należy zwrócić uwagę, że ustawa prawo o stowarzyszeniach reguluje też kwestie funkcjonowania bardzo dużej ilości klubów sportowych, gdyż zdecydowana większość z nich działa właśnie w oparciu o jej przepisy. I również kluby sportowe działające w formie stowarzyszenia zobligowane są podpisywać umowy zgodnie z art. 11 ust 4.
Tyle teoria. Praktyka? Praktyka jest taka, że ww. wiedza nadal jest mało rozpowszechniona. O ww. przepisach nie wiedzą nie tylko osoby działające w stowarzyszeniach, ale i otoczenie instytucjonalne tych osób. Szczególnie brak tej wiedzy widać w przywołanych wyżej klubach sportowych i uczniowskich klubach sportowych. A tam też najczęściej spotyka się sytuację, że osoby z zarządu odpłatnie pełnią różne funkcje, np. funkcje trenerów.
[su_spacer size=”10″]
